ضرورت نیاز به توریسم درمانی

امروزه با صنعتی شدن کشورها و بروز دردهای مختلف در روح و بدن انسان ها و روی آوردن به عمل های جراحی زیبایی به صورت چشم گیر، بحث توریسم درمانی یکی از بخش های روبه رشد صنعت گردشگری در جهان و ایران به شمار می اید با این وجود در کشورمان این دغدغه وجود دارد که آیا این بخش از توریست به شکوفایی می رسد یا علیرغم تشکیلاتی که برای آن در نظر گرفته شده است فراموش می شود؟

در زمینه توریست درمانی و جذب گردشگران سلامت همواره باید به چهار آیتم اساسی دراین زمینه توجه داشت. توانمندی های شاغلان حرفه پزشکی، تکنولوژی های روز و استانداردهای جهانی، اقتصاد درمان و هزینه های درمانی ،و مقررات داخلی کشور ها از عوامل مهم گردشگر سلامت هستند.

ایران در هر چهار مورد ذکر شده نسبت به کشورهای همسایه و خاور میانه از توانمندی های بهتری برخوردار است.که باید نهایت استفاده از پتانسیل موجود کرد. اما متاسفانه تبلیغات مناسبی برای شناسایی توانمندی های پزشکی و گردشگری ایران در خارج صورت نگرفته است و رسانه های دولتی و سفارت خانه ها در این زمینه نقش موثری دارند.

امروزه صنعت توریسم درمانی در جهان بالاتر از صنایع نفت و طلا قرار دارد. کم هزینه و پر درآمد است.در بخش توریسم درمانی فقط به جذب گردشگر توجه نمی شود بلکه فراتر ازآن می تواند موقعیت و جایگاه ایران را از نظر علمی، سیاسی ،اجتماعی و منطقه ای تقویت کند.

در حالیکه توریسم درمانی دربسیاری از کشورها نقش مهمی در ارز آوری دارد و هر ساله 40تا50 میلیارد دلار درآمد ارزی از طریق توریسم درمانی عاید کشورهای اروپایی و آمریکا می شود اما در ایران این صنعت جایگاه خود را باز نیافته و گامهای نخستین را طی می کند در حقیقت در سال 82 برای اولین بار توریسم درمانی در گردشگری ایران  از سوی وزارت بهداشت مورد توجه قرار گرفت؛ دولت ایران بر اساس برنامه ریزی های خود باید تا پایان برنامه چهارم توسعه 30درصد از نیازهای درمانی و بهداشتی کشور را ازطریق صدور کالا، خدمات پزشکی و توریسم درمانی فراهم کند.

مدیریت توریسم درمانی به علت داشتن متولیان متعدد، نیاز به هماهنگی بیشتر بین دستگاهی و درون دستگاهی دارد.  در سطح کلان کشوری، سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و وزارت امور خارجه و وزارت رفاه و وزارت کشوراز جمله دستگاههایی هستند که  با توجه به حوزه‌ی اختیارات خود هر کدام به نوعی در این موضوع تصمیم‌گیرنده محسوب می‌شوند.

شورای سیاستگذاری گردشگری سلامت در سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری با ریاست معاون گردشگری سازمان مشغول به فعالیت است.  این کمیته با حضور نمایندگانی تام‌الاختیار از سازمان رفاه تامین اجتماعی، وزارت درمان و بهداشت، معاونت گردشگری، مدیرکل دفتر طرح‌های توسعه و سرمایه‌گذاری، دبیر ستاد گردشگری سلامت (توریسم درمانی)، سرپرست دفتر بازاریابی و تبلیغات، عضو و نماینده‌ی رئیس و مدیرکل تجهیز منابع و بودجه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تشکیل شده ‌است.

سیاستگذاری کلان نظام توریسم درمانی نیاز به همکاری تمامی نهادهای ذیربط، و تنظیم وتدوین قوانین مورد نیاز با توجه به مصوبات بین‌المللی دارد، کسب درآمدهای ارزی برای کشور از  طریق ارائه خدمات پزشکی به گردشگران، به وجود آوردن همکاری‌های بین بخشی و درون‌بخشی در خصوص توسعه‌ی توریسم درمانی، ساماندهی بیماران داخلی که برای درمان به خارج از کشور سفر می‌کنند و طراحی و برنامه‌ریزی استراتژیک منطبق با چشم‌انداز افق ۲۰ ساله‌ی کشور در این بخش، از اهداف شورای سیاستگذاری گردشگری سلامت است.

 وزارت بهداشت نیز در زیرمجموعه معاونت درمانی خود، مدیریت توریسم درمانی تشکیل داده است که در حال حاضر مشغول برنامه‌ریزی و هماهنگی در معاونت درمانی این وزارتخانه و دیگر دستگاههای مسئول است.

اقدامات وزارت بهداشت در این راستا، شناسایی و تجهیز مراکز درمانی دولتی و خصوصی که شاخصهای لازمه پذیرش گردشگر خارجی بیمار را داشته باشند و بتوانند مجموعه‌ای از سرویس‌های مناسب استاندارد درمانی را ارائه دهند. پس از اجرای این طرح، مجموعه‌ای از بیمارستان‌ها و مراکز درمانی که دارای شرایط پذیرش بیمار خارجی باشند، به بیماران خارجی به طرق مختلف مثلا از طریق سفارتخانه ها ، وب سایت ها و رسانه هامعرفی می‌شوند.

یکی دیگر از برنامه‌های در دست اقدام در وزارت بهداشت، صدور ویزای درمانی بوده است که در صورت موافقت وزارت امورخارجه با صدور آن، امتیازاتی برای افراد دریافت‌کننده این ویزا در نظر گرفته می‌شود.

صدور سریعتر ویزا، و طی تشریفات قانونی فرودگاه در زمان کمتر ازجمله امتیازات این ویزاست.از دیگر برنامه های قابل انجام وزارت بهداشت، امکان صدور بیمه های درمانی برای گردشگران خارجی توسط سازمان های بیمه گر دولتی و بخش خصوصی است.